Να μείνουμε εδώ!

Συνεχώς ακούμε ότι λόγω της όλο αυξανόμενης ανεργίας πολλοί νέοι μας φεύγουν στο εξωτερικό κι αναζητούν εκεί εργασία. Όλα τα λμπρά μυαλά μας φεύγουν για την ακρίβεια.
Ακόμα κι αν φύγουν απλά για να σπουδάσουν έξω, τους καλύτερους τους κρατάνε (εμ, βλάκες σαν εμάς θα ήταν να τους αφήσουν να φύγουν??)
Κι από την άλλη, βλέποντας τις ειδήσεις του STAR Channel μπορείς να ακούσεις και σοβαρά πράγματα μέσα από την πλάκα...
Π.χ. όλα αυτά τα μοντέλα που λένε ότι δε θα ξενιτευτούν σαν κάποιες συναδέλφισσες τους για να βρουν δουλειά. Καιι λένε κάτι πολύ σωστό! Ότι θα μείνουν εδώ να το παλέψουν...

Κι ενώ κι εγώ έχω σκεφτεί άπειρες φορές να συνεχίσω τις σπουδές μου στο εξωτερικό, ή ακόμα και να πάω μόνιμα στο εξωτερικό, για λόγους που έχουν να κάνουν από το "σε τέτοιο κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου?" (σκεπτόμενη το λαμπρό εκπαιδευτικό μας σύστημα) μέχρι την επαγγελματική αποκατάσταση, έρχονται κάτι τέτοιες στιγμές που αναθεωρώ...

Όποιος ισχυρίζεται ότι αγαπάει κάτι (ή κάποιον) δεν πρέπει να μείνει να αντιμετωπίσει και τις καλές και τις κακές στιγμές (μαζί του)?
Και εντάξει, να φύγεις αν δεις ότι θα'ναι το καλύτερο ή αν εξαντλήσεις όλες τις υπόλοιπες προοπτικές στη χώρα σου...
Αλλά όχι χωρίς να το έχεις παλέψει πρώτα στον τόπο σου.
Δε θα'ναι δειλία αν το κάνεις αυτό? Να μην προσπαθήσεις?

Και δεν είμαι ούτε τοπικίστρια, ούτε φοβάμαι το άγνωστο.
Το πρώτο ποτέ δεν το είχα (πολύ, τουλάχιστον) και το δεύτερο το'χω ξεπεράσει προπολλού!
Αλοίμονο, τόσο καιρό που μένω σε μια καινούρια πόλη.

Απλά, αναρωτιέμαι...
Και πολύ θα ήθελα να ακούσω κι άλλες απόψεις...


xcx